''BİR FERDİ TAYFUR YAZISI'' Gençliğimde nedense kimsenin öğütlerini dinlemezdim. İyi ki de dinlemezdim. Kimi seçimlerim var benim. Kötülüğünü görmediğim sürece kim ne derse desin hiç vazgeçmem seçimlerimden. Kimseye de dayatmam kendi seçimimi. Yanımda durursa katlanır sadece. Seçimleridir insanı kendisi yapan. Bazen sorarlardı neden Ferdi dinliyorsun? Başlardım anlatmaya... ''Haksızlık edene isyan ederdin İnsanlık bu değil bu değil derdin Sonunda darbeyi kendin indirdin Sen de mi Leyla?'' Var mı böyle şarkı söyleyen birileri? deyip geçerdim. ''Yüce dağ başında yayılır atlar Yar mendil işlemiş ikiye katlar Mezarım üstünde beş karış otlar Bitmeyince gönül yardan ayrılmaz emmoğlu!'' Diyerek romantik takılarak Ferdi dinlemeyen arkadaşlara ayar verirdim. ''Buralarda ağaçları kesmişler Yerlerine taş duvarlar dikmişler'' diyerek köy hayatına balta vuranlara karşı gelirdim. Hani sadece aşk meşk yok şarkılarda, toplumsal sorunlar da ele alınmış demeye getirirdim kendime alan açmak için.  O değil de fakirlikten bir kez bile konserine gidemedim. Fakirlik edebiyatı da yaparak arabeskin hakkını teslim etmiş olalım. Kaç tane şiir yazdım şarkı yapar mı diye göndermeye cesaret edemedim. Zibidi kılıklı birinin televizyonda "Ramazan'da alkol alır mısın?" sorusuna, "ben Ramazan dışında da alkol almam" cevabından sonra bin kez daha sevmiştim Ferdi babayı. Belki de Allah, mübarek bir geceye sakladı o cevaptan sonra ölümünü... ''Hayırlı evlat babasını vezir Hayırsız evlat babasını rezil eder.'' atasözünden mülhem kızının son zamanlarında yaptığı çıkışları günahlarına kefaret olsun. Kaliteli bir sanatçı idi be Ferdi baba... Az önce yazdı bir arkadaşımız, Ferdi Tayfur öldü dedi. Başkaları için sıradan bir haber cümlesi olabilirdi... Öldüm ben de o an... Mekânı cennet olsun.   ''Haram oldu haram oldu Seven gönüller kahroldu Şu koskocaman dünyada Gülmek bize haram oldu.'' ''Toprak olur taş olurum Yolunda yoldaş olurum İstersen gardaş olurum Merak etme sen!'' Dediğimiz ve bunları derken ağladığımız ve ağladığımızdan habersiz yaşayıp gidenlerin varlığı da yok oldu gitti böğünün parasıynan...